در صفر سالگی

---

نشسته بودیم سرکلاس، لابد می‌خواست حالیمون کنه تفریق یعنی چی. گفت، یا ما این طور یادمونه که، مثلاً اگه شما ۱۰ تا هویج داشته باشی، بعد یکی شو بخوری، ۹ تا هویج واسَت می‌مونه. بعد اگه یکی دیگه شو بخوری، ۸ تا هویج واسَت می‌مونه. بعد اگه یکی دیگه شو بخوری، ۷ تا هویج واسَت می‌مونه. بعد اگه یکی دیگه شو بخوری، ۶ تا هویج واسَت می‌مونه. بعد اگه یکی دیگه شو بخوری، ۵ تا هویج واسَت می‌مونه. بعد اگه یکی دیگه شو بخوری، ۴ تا هویج واسَت می‌مونه. بعد اگه یکی دیگه شو بخوری، ۳ تا هویج واسَت می‌مونه. بعد اگه یکی دیگه شو بخوری، ۲ تا هویج واسَت می‌مونه. بعد اگه یکی دیگه شو بخوری، ۱ تا هویج واسَت می‌مونه. بعد اگه یکی دیگه شو بخوری، ۰ تا هویج واسَت می‌مونه. حالا دیگه نمی‌تونی یکی شو بخوری، چون دیگه هویجی نمونده.
مشکل این‌جا بود که ما به هویجی که دیگه نمونده نمی‌تونستیم بگیم ۰ تا، چون دیگه چیزی نبود که بهش چیزی بگیم.
ولی ما هنوز سر قولمون هستیم. حتی اگه نگیم هم.

*یه زری زدم من، خیلی وخت پیش، هر چی زور زدم الان یادم نیومد در پایانِ این بیافزایم. کِی بود، نمی‌دونم.